Zwierzęta i czas

Mija kolejny rok. Kalendarz zmienimy na nowy, podumamy trochę, coś sobie obiecamy. Ale przede wszystkim spojrzymy wstecz, jak ten czas leci. Upływa też naszym zwierzętom. Szybciutko myszom, powoli gadom, papugom i wielu kotom

Gryzonie żyją kilka lat, podobnie jak małe ptaszki. Małe psy żyją dłużej, za to duże psy częściej cierpią na tzw. choroby ze zużycia. Gady – gekony, legwany i agamy – mogą być z nami ponad 15 lat. Papugi nawet dłużej. Koty dożyją prawie do dwudziestki. Wyjątkiem była kotka Raymonda Chandlera („Kłopoty to moja specjalność”), która towarzyszyła swemu panu przez 31 lat. Czas zatem leci zwierzętom w nieco odmienny sposób. Szybciej biją im serca, dzień dla nich jest dłuższy, mimo że trwa tyle samo. Zwierzę towarzyszące to przyjaciel na całe lata.

Zwierzę przekłada swoją aktywność za dnia na mniejsze odcinki czasu. Drzemie, następnie jest aktywne, znów drzemie i tak przez całą dobę. Podobnie jak my, więcej potrzebuje snu w dzieciństwie i na starość. W młodości musi się wiele nauczyć w znacznie krótszym czasie niż my i do tego brak mu naszego poczucia bezpieczeństwa. W wieku średnim, kiedy liczy już kilka lat, wie o naszej ludzkiej naturze bardzo dużo. Dostosowuje się, albo przynajmniej potrafi sprawiać takie wrażenie (kot). Wie, kiedy może sobie na coś nietypowego pozwolić, a kiedy lepiej przyhamować. Umie też dość dobrze pokazać, o co mu chodzi w danym momencie – spacer, jedzenie, otwarcie drzwi. Jest stuprocentowym domownikiem, prawie przewidywalnym.

A potem powoli przychodzi starość. Patrzę na mojego 17-letniego kota Lisia. Futerko gładkie i lśniące, zęby tną jak należy, oczy zdrowe, ale… Zrobił się z niego taki trochę krzywołapek i trzeba mu pomóc wejść na wyższe kanapy. Bardzo dużo pije – to akurat dobrze. Wykastrowane koty często mają kłopoty z nerkami i powinny dużo pić. U sąsiadów z kolei mieszka 13-letni ogar polski, bardzo już słabiutki. Jeszcze pobiegnie w ogrodzie za wiewiórką, ale już tylko sparringowo. Dostaje zastrzyki witaminowe, mimo to kuleje i na oczy powoli nachodzi mu bielmo. Przyjaciele mają szczurka, który skończył sześć lat. Ma swoiste objawy starzenia – z szarego zrobił się bielszy, posiwiały mu nawet wąsy, więcej śpi i szuka nieustannie ciepłych miejsc. Lubi wełniane ubrania jak wiecznie marznący staruszek. Jeśli mamy w domu kilka zwierzaków w różnym wieku, to możemy zaobserwować, że między sobą nie robią one ze starości specjalnej ceregieli. Młode zachęcają starsze do zabawy, ale… Moja młoda kotka dostała kilka razy po mordce od starego Lisia i już nie przeszkadza mu w jedzeniu. Po jedzeniu jednak zachęca go do biegania. Pies sąsiadów, kiedy tylko ktoś zbiera się do wychodzenia, natychmiast się podrywa i bardzo chce pospacerować, ale niestety daleko już iść nie może.

Zwierzę towarzyszące człowiekowi jest wspaniałym domownikiem, w każdym wieku, zarówno jego, jak i naszym. Każdy jego etap życia przynosi nam pewną wiedzę, z której czerpiemy jakąś inną mądrość. Popatrzmy, jak spokojnie patrzy na harce młodych, nie narzeka, schodzi z drogi w obliczu gwałtowniejszych wydarzeń, instynktownie się szanuje. Miauczy i szczeka też bardziej salonowo, ciszej i z dystansem. Nie zawsze zauważymy, że oto przyszła starość, bo nie zawraca nam tym głowy. Chce być z nami i u nas, spokojnie, powoli, ile się da. I wciąż wiernie, i wciąż z wdziękiem.

Autor: Bogda Balicka
Źródło: e-pets